پرتو فرابنفش( یووی )
یووی ،محققان دانشگاه هاروارد به تازگی به نتیجه دیگری در رابطه با قابلیت‌های این اشعه پیچیده پرداخته‌اند.به گفته محققان دانشگاه هاروارد این اشعه احتمالا نقشی کلیدی در ایجاد و پیدایش حیات در سطح زمین داشته است و این موضوع می‌تواند در کشف حیات در دیگر کهکشان‌ها نیز بسیار موثر باشد.پرتوهای فرابنفش با اینکه از طرفی به عنوان عامل ایجاد سرطان پوست، آسیب‌های چشمی و تاثیر منفی بر سیستم ایمنی بدن هستند،
ورود به سایت شرکت ایرانمهر (اولین واردکننده لامپهای فرابنفش ،یووی در اصفهان )
مطالعات اخیر نشان می‌دهد که وجود اشعه فرابنفش برای تشکیل ریبونوکلوئیک‌اسید یا همان \”آر.ان.ای\”(RNA) ضروری است. آر.ان.ای به همراه دی.ان.ای و پروتئین‌ها سه مولکول درشت اصلی می‌باشد که برای همه گونه‌های شناخته شده زیستی، ضروری است.\”سوکریت رانجان\”(Sukrit Ranjan) محقق ارشد این تحقیق در کنفرانس خبری مربوط به این تحقیق گفت: نبود اشعه فرابنفش برای ایجاد حیات همانند نبود کبریت در زمان روشن کردن آتش است و بدون آن ایجاد حیات تقریبا غیرممکن است.
محققان هاروارد برای انجام مطالعه خود یک مدل انتقال اشعه بر اساس ساختار کوتوله‌های سرخ ایجاد کردند و تلاش کردند تا تعیین کنند چه میزان از اشعه فرابنفش برای ایجاد اولین نشانه‌های حیات کافی خواهد بود.
طی بررسی‌ها محققان به این نتیجه رسیدند که سیاره‌های اطراف کوتوله‌های سرخ نسبت به دوران ابتدایی زمین، ۱۰۰ تا ۱۰۰۰ برابر کمتر مورد تابش اشعه فرابنفش قرار دارند و این موضوع شانس ایجاد مواد اساسی برای حیات را کاهش می‌دهد و حتی در صورت ایجاد این عوامل شکل‌گیری انواع ابتدایی حیات نیز بسیار بیشتر از زمین به طول خواهد انجامید.
ستاره‌های کوتوله سرخ با شعله‌ور شدن شدید فوران می‌کنند و ممکن است تهدیدی برای قابل سکونت بودن سیاره باشند.
یک ستاره کوتوله سرخ (red dwarf star) ستاره‌ای کوچک و سرد و سرخ رنگ است که در رده M یا K جای می‌گیرد، و غالبا به ستاره‌ای گفته می‌شود که جرمی کمتر از نصف جرم خورشید داشته باشد (کمتر از ۰٫۰۷۵ جرم خورشید را کوتوله قهوه‌ای می‌گویند) و دمای سطحی آن کمتر از ۳٬۵۰۰ درجه کلوین باشد.
برای خواندن مقالات بیشتر درباره پرتو فرابنفش ( لامپ یووی ) اینجا کلیک کنید .
مهم‌ترین خطر لامپهای کم‌مصرف
همانطور که شما هم احتمالاً می‌دانید، یکی از مهم‌ترین خطرات لامپهای کم‌مصرف در زمان شکستن آنها ایجاد می‌شود. از آنجایی که لامپهای کم‌مصرف حاوی جیوه هستند در نتیجه اگر به هر دلیل بشکنند، جیوه داخل آنها به هوای اطراف وارد می‌شود. جیوه، فلز مایع سمی است که در ترمومترها، باتری‌های الکتریکی و لامپهای کم‌مصرف بکار برده می‌شود. مسمومیت با جیوه که از آن با نام هیدرارژیریا (Hydrargyriasis) یاد می‌شود، در اصل یک نوع مسمومیت فلزی است که به واسطه قرار گرفتن در معرض جیوه یا ترکیبات آن بوجود می‌آید.
براساس بررسی‌ها و کشفیات در زمینه مناطق قابل سکونت در منظومه‌های \”TRAPPIST1\” و \”LHS 1140\”، ستاره‌های کوتوله شکارهای خوبی برای سیارات فراخورشیدی و رایج‌ترین نوع از ستاره‌ها در کهکشان ما هستند.
جیوه فلز سنگینی است که می‌تواند به چندین شکل گوناگون وجود داشته باشد. همه این اشکال به استثنای جیوه مایع ابتدایی سمی هستند و مقادیر ناچیز آنها (کمتر از یک گرم) می‌تواند مرگبار باشد. جیوه مهم‌ترین تاثیری که بر بدن می‌گذارد، این است که باعث بسته شدن رگ‌های خونی می‌شود و همین مساله مشکلات و تبعات آتی مسمومیت را به وجود خواهد آورد.
براساس بررسی‌ها و کشفیات در زمینه مناطق قابل سکونت در منظومه‌های \”TRAPPIST1\” و \”LHS 1140\”، ستاره‌های کوتوله شکارهای خوبی برای سیارات فراخورشیدی و رایج‌ترین نوع از ستاره‌ها در کهکشان ما هستند.
اگر مسمومیت جیوه شما را نگران کرده است، باید به این نکته هم توجه داشته باشید که لامپهای کم‌مصرف در زمان تولید روشنایی مشکلی از نظر مسمومیت جیوه ایجاد نمی‌کنند بلکه مشکل زمانی است که مقادیر ناچیزی از این جیوه بتواند بصورت بخار از درون لامپ خارج شود که این امر هم زمانی اتفاق می‌افتد که لامپ بشکند. گزارش‌ها حاکی از آن است که هر لامپ کم‌مصرف در صورت شکستگی، ۶ برابر بیشتر از سطح مجاز آلودگی تولید می‌کند. اما آیا این بدان معناست که شما باید همین امروز لامپهای کم‌مصرف را دور بریزید؟
براساس بررسی‌ها و کشفیات در زمینه مناطق قابل سکونت در منظومه‌های \”TRAPPIST1\” و \”LHS 1140\”، ستاره‌های کوتوله شکارهای خوبی برای سیارات فراخورشیدی و رایج‌ترین نوع از ستاره‌ها در کهکشان ما هستند.
به عنوان مثال سیاره‌های مشابه زمین به دور میلیاردها ستاره کوتوله سرخ می‌چرخند.اجرام زیست‌پذیر اطراف ستاره‌های کوتوله‌های قرمز بهترین نامزد برای میزبانی زیست فرازمینی هستند. در واقع بهترین جای کیهان برای یافتن حیات فرازمینی، کوتوله‌های قرمز، فراوان‌ترین نوع ستاره در کهکشان ما هستند.
سوالی که همواره در رابطه با این ستاره‌های دنباله‌دار مطرح بوده این است که آیا واقعا شرایط وجود حیات در آنها تا این حد مناسب است یا خیر؟
